คอนโดเก่า จากผู้เช่า เป็นผู้จัดการนิติ ตอนที่ ๔

คอนโดเก่า จากผู้เช่า เป็นผู้จัดการนิติ ตอนที่ ๔

เมื่อมีกำหนดการเลือกตั้งใหม่ เราก็ทำที่ใต้ถุนคอนโดนั้นเอง    โดยที่ท่านประธานและผู้จัดการได้ทำการออกจดหมายเรียกลุกบ้าน (ก็เจ้าของกรรมสิทธิ์อาคารชุดในคอนโดนั่นแหละ)  ต้องมีการส่งแบบจดหมายลงทะเบียน โดยการไปคัดลอกที่อยู่มาจากกรมที่ดิน และให้เจ้าของห้องที่อาศัยอยู่ลงชื่อรับเอกสารเมื่อมีพนักงานนิติฯเป็นคนเอาเอกสารไปส่งและให้เซนต์ชื่อทันที  ที่ทำอย่างนี้ก็เพื่อป้องกันคนหัวหมอ บอกว่า ไม่ได้รับเอกสาร แล้วการประชุมจะเป็นโมฆะ ไม่มีผลตามกฏหมายได้

เพื่อป้องกันป้าแต๋วไม่ให้กลับมาเป็นผู้จัดการนิติอีก ทางคณะกรรมการเลยออกกฏ ว่า ผู้จัดการต้องเป็นเจ้าของห้องเท่านั้น และไม่ต้องคดีความ  จริงๆแล้วอันนี้กรรมการจะแก้ระเบียบคอนโดตามอำเภอใจไมได้ ต้องแก้ตามมติของที่ประชุมเจ้าของร่วม   กรรมการชุดนี้ลาออกทั้งหมด แต่คนที่ไม่อยากให้ป้าแต๋วเข้ามาก็ฟอร์มทีม รวมตัวกัน ขอคะแนนเสียงกัน

ฝ่ายป้าแต๋วก็มิได้นิ่งนอนใจ ปล่อยข่าวผ่านทางเจ้าของห้อง ซึ่งก็คือร้านทำผม สร้างกระแสว่าอีกฝ่ายสูบเงินกองกลางไปจนหมด   สมรภูมินี้สู้กันมันหยดเลยทีเดียว

และแล้ววันเลือกตั้งก็มาถึง  เรามีนัดกันวันอาทิตย์ใต้ถุนคอนโด  นัดกัน 9 โมงเช้าแต่กว่าจะครบองค์ประชุมก็ปาเข้าไป 10 โมงครึ่ง ตามกฏหมายต้องได้ 25% ของจำนวนกรรมสิทธิ์ทั้งหมด คือคิดอัตราส่วนเป็นตารางเมตร  เช่น ทั้งหมดมี 100 ตารางเมตร  ห้องเล็กห้องใหญ่มาประชุมรวมกันต้องได้ 25 ตารางเมตร  ไม่อย่างนั้นสภาล่ม องค์ประชุมไม่ครบ

เมื่อได้องค์ประชุมแล้ว  มีทั้งแบบมอบฉันทะมา ซึ่งก็คนหนึ่งจะรับมอบได้ไม่เกิน 3 ห้อง  ลงทะเบียนกันเสร็จสรรพ  ที่ประชุมต้องทำการเลือกประธานในที่ประชุมโดยลุกบ้านทุกคน ณ ที่ประชุมนั้น ทำการเลือกขึ้นมาเพื่อดำเนินการประชุมตามวาระ   ที่ประชุมเลือก คุณหมอน่ารัก ซึ่งเป็นสัตวแพทย์ขี้นเป็นประธานในที่ประชุม    

ในวาระแรก ก็ให้ชี้แจงผลการดำเนินงานที่ผ่านมา ผู้จัดการคนก่อนคือทั่นประธานก็ไม่สามารถชี้แจงได้ แกให้เหตุผลว่า บัญชีทำไม่ด้ เพราะป้าแต๋วผู้จัดการคนก่อนแกเอาเอกสารรายรับรายจ่ายไป ไม่สามารถตั้งงบได้ ลูกบ้านก็มีการโห่ด่ากัน แกก็ตอบโต้ เป็นอย่างนี้ประมาณชั่วโมง นี่แค่วาระแรกก็ปาเข้าไป ๑๑ โมงแล้ว

วาระถัดไป ก็เป็นการเลือกคณะกรรมการ ซึ่งตามกฏหมาย ต้องมีอย่างต่ำ ๓ คน แต่ไม่เกิน ๙ คน  ลูกบ้านทั้งสองฝ่ายก็ส่งคนมาลง เพื่อรับการเลือกตั้ง แต่ก็ลงกันไม่ครบ ๙ คนหรอกนะ ได้กรรมการแค่ ๕ คนเอง  มีผมเป็นหนึ่งในนั้นด้วย ที่ลงเพราะตอนนั้นไฟแรงคิดว่าเราน่าจะเปลี่ยนสภาพคอนโดเก่าเน่าหนอนแห่งนี้ให้เป็นคอนโดที่น่าอยู่ได้

                ถัดมาก็ถึงวาระสำคัญที่ทุกคนรอคอย คือ วาระการเลือกตั้งผู้จัดการ ตื่นเต้นไม่แพ้เลือกประธานาธิบดีเลยแหละ งานนี้ป้าแต๋วจัดคะแนนเสียงจัดตั้งมาเต็ม  อีกฝ่ายก็จัดมาเต็มเหมือนกัน โดยเฉพาะนายสุบินซึ่งมีห้องในมือไม่ต่ำกว่า ๑๐ ห้อง

ก่อนจะไปต่อขอเล่าถึงป้าแต๋วซักนิดหน่อย  แกเป็นอดีตผู้จัดการนิติบุคคลและพยายามหวนกลับมามีอำนาจอีกครั้งหลังจากโดนปฏิวัติไปคราวที่แล้ว

เดิมทีคอนโดแห่งนี้สร้างเสร็จในปี ๒๕๓๗ โดยมีหุ้นส่วนช่วยกันสร้างช่วยกันขาย ป้าแต๋วและพี่มินนี่ ได้เข้ามาทำงานนิติบุคคล เป็นพนักงาน โดยทั้งคุ่เป็นคู่สะใภ้กัน และสามีของพี่มินนี้ตั้งบริษัทจัดการนิติบุคคล โดยตัวสามีแกเป็นผุ้จัดการนิติบุคคลอาคารชุด   ทำกันไป ทำกันมา ปรากฏว่า มีเหตุการณ์ทุจริตเกิดขึ้นทำให้พี่มินนี่และสามีโดนลูกบ้านโหวตออกและระเห็จออกไปก่อนที่เรื่องจะแดงขึ้นมา  โดยมีแพะรับบาปคือ น้องเก้งพนักงานธุรการ ซึ่งก่อนหน้าจะเกิดเรื่องขึ้น พี่มินนี่ได้เขี่ยป้าแต๋วกระเด็นออกไปล่วงหน้าแล้ว

                เมื่อมีเรื่องเกิดขึ้นลูกบ้านเลยลงชื่อกันเรียกประชุมด่วน พร้อมกับไปเชิญป้าแต๋วกลับมาทำหน้าที่ ผู้จัดการนิติบุคคลอาคารชุด โดยแกก็หนีบลุกน้องคู่บารมีแกเข้ามาด้วย

เมื่อป้าแต้วมาทำงาน แกสามารถสร้างฐานะจากคนนั่งรถเมลล์มาทำงาน ๔ ปีผ่านไป เธอก็มีวีออสป้ายแดง พร้อมบ้านเดี่ยวหนึ่งหลัง ที่เป็นอย่างนี้เพราะว่า

๑        ป้ารับเป็นนายหน้าจัดการเรื่องห้องเช่า เมื่อมีคนมาฝากให้เช่าห้อง 

ตอนวิกฤตต้มยำกุ้ง ปี ๒๕๔๐   ซึ่งไม่นานหลังจากคอนโดสร้างเสร็จ มีคนซื้อห้องเพื่อเก็งกำไรมากมายและเมื่อขายต่อไม่ออกก็ปล่อยให้ธนาคารยึด  มีนายทุนเข้าไปประมูลมาได้ถูกๆ  ห้อง ๓๐ ตารางเมตร ได้ไปในราคา ๒๕๐,๐๐๐ ห้อง ๔๐ ตารางเมตร ราคา ๓๕๐,๐๐๐ แล้วนำมาตกแต่งปล่อยให้เช่า  บางรายก็มีกันเป็น ๑๐ ห้องเลยทีเดียว เพราะปล่อยเช่าไม่ยาก เนื่องด้วยอยู่ใกล้ห้างสรรพสินค้า และต้นสายรถตู้เข้าเมือง ไปไหนมาไหนสะดวก

        มีการตกลงกันระหว่างป้ากับเจ้าของว่าจะแบ่งค่าเช่าเดือนแรกให้กับป้าเพื่อเป็นค่าจัดการ โดยป้าเป็นคนรวยรวมค่าเช่าไปให้เจ้าของ  ซึ่งก็ทำให้เกิดช่องว่างในการทุจริตได้  บางทีหรือหลายๆที ป้าจะกันไม่ให้คนเช่ากับเจ้าของเจอกัน หรือติดต่อกันได้ เมื่อครบเดือน ลูกบ้านก็เอาเงินมาจ่ายไว้ที่นิติบุคคล (สำนักงานนิติบุคคล๗ มันจะมีกรณีที่ลูกบ้านยังไม่ได้ย้ายออก แต่ป้าไปบอกเจ้าของว่า ย้ายไปแล้ว  ป้าก็เก็บค่าเช่าต่อไปซักเดือนสองเดือน ชิวๆ หรือกรณีที่ไปแจ้งเจ้าของห้องว่าห้องว่างไม่มีคนเช่า แต่จริงๆแล้วมีคนมาเช่าได้สองเดือนแล้ว เป็นต้น

๒       การซื้อขายห้อง  โดยบวกราคาเพิ่ม

ปรกติจะมีคนมาฝากให้ป้าขายห้องเพราะว่าแกเป็นนิติ เช่น ห้อง ๓๐ ตารางเมตร เจ้าของอยากได้ ๕ แสน แต่ไปบอกขาย ๕ แสน ๗  เผื่อต่อ ๕ แสน ๕ ป้าก็ปล่อยเลย ได้กำไรเนาะๆ ๕ หมื่น ปีนึงทำซักสิบห้องก็สบายแล้ว

๓       การซ่อมแซมห้อง หรือ ซ่อมแซมคอนโด 

ป้าก็จะหาผู้รับเหมาที่ป้าสามารถกินหัวคิวได้เบาๆ มาทำการซ่อมแซม  ซ่อมแล้วซ่อมอีก  แก้ไม่หาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหา น้ำรั่ว จากดาดฟ้า และน้ำรั่วจากห้องข้างบนลงล่าง

แทรกเรื่องป้าแต๋วมาเสียยาว กลับมาเข้าเรื่องกันต่อ

วาระเลือกผู้จัดการนิติบุคคลอาคารชุด  ป้าแต๋วก็ได้คะแนนเสียงนำโด่ง แต่อนิจจา มันไม่ถึง ๒๕ % ของจำนวนกรรมสิทธิ์รวมทั้งหมด  เลยต้องให้คณะกรรมการทั้ง ๕ คนทำการประชุมเพื่อเลือกผู้จัดการรักษาการกึ่งถาวร

ทั้ง ๕ คนมีดังนี้ 

๑ ผมเองผู้เล่า   ๒  นายสุบิน คู่แค้นฝังหุ่นป้าแต๋ว  คนนี้มีห้องกว่าสิบห้องในมือ  ๓  พี่มินนี่ return (แกแอบมาซื้อห้องไว้เพื่อได้สิทธิ์เข้ามาโหวตและเป็นกรรมการ จุดประสงค์หลักคือตีกัน ป้าแต๋ว)  ๔  พี่เกด เจ้าของร้านเสริมสวย และเป็นลุกหนี้ป้าแต๋วด้วยอีกฐานะหนึ่ง

ทุกคนที่เกี่ยวข้องไม่มีใครยอมเป็นผู้จัดการ  หวยเลยมาออกที่ผม  ตอนนั้น ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าอาสาเข้ามาทำงานเพื่อพัฒนาตึก (ดูดีไปไหมเนี่ย)

โปรดติดตามตอนต่อไปครับ